Geçmişteki "ben"in gelecekteki "ben"in ve şimdiki "ben"in , siyahın içinde siyah 3 aynı sufinin birbirleriyle tekrar selamlaşmaları ve dönerek sonsuzun etrafında sonsuz danslarına artık başlamaları gibi. Sessiz bir ahenkin yarattığı kendi müziğiyle. Esasında "bu hep böyleydi" cümlesinin unutulmuş tadını ağır ağır acelesizce içerek, Yaratıcının şarabını yudumlar gibi.
Beyaz korkunç maskesiyle İyinin, Siyah zifiri örtüsüyle Kötünün şaşkınlık içinde susakalırken boşluğa doğru kaçınılmazca yitişi ve sahnenin özlediği dansın ta kendisi olması..sonsuzdan beri hep olduğu ve olacağı gibi. Bir başa dönüş, bir sona eriş ya da belki yalnızca basit bir hatırlayış.
Her zaman mükemmeldim, her zaman mükemmelim ve her zaman mükemmel olacağım.
Çünkü ben böyle yaratıldım. Ne eksik ne de fazla, benden istendiği gibi..
Tam,değişmez ve keskin bir ayarda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder