KUPA

Siyah pelerini savurarak döndü kadın
Fışkırdı etrafından siyah dalgalar
isyankarca

Esti tıslayan rüzgar
Yarıldı gecenin siyahı
Zifiri ağlayarak

Damladı küçük parlak yıldızlar
Kızılca kanayarak
Lavlarla

Ve sonra bir çığlık attı derinden
Toprağı ateşle yakarcasına

Çınlattı tüm ormanı kesifçe
Ve yüzsüzce

Yaladı saçları yele gibi

Açılan gökyüzünü
arsızca

Ve tüm canlar uyandılar
fark ederek utanmazlıklarını
Kıpkırmızı ve sefil

Ağızlarında rüyalarının salyaları
Hoşnutsuz

Ve bir can doğdu uzaktan
Tüm bu çıldırtıcı uyanışın üzerine
Damlacık ağzında bir gülümseme
Masum

Beyaz karanfiller yağdı kadının üstüne
Bilgece

Yıldızlar pelerinine süs oldu
Gece saçlarına tül
Gündüz ise beyaz teni

Denizin sesi oldu çığlığı
Gökkuşağı ise taç oldu ruhuna
Ve akmış lavlar ile kupasını doldurdu
Ölümsüzlük kaynayan.

Ve tek bir avcı
Olanı gördü ve bildi

Kör olan tüm sefillerin
Sağır olan tüm zavallıların üstüne

tükürürcesine
yalnız olan

Tek avcı kupadan içti
Erkekçe

Calix - 13.11.2008